زمان خواندن این مطلب به اندازه‌ی خوردن یک بسته چیپس دل‌مزه است.
شاید باورتون نشه ولی برای هر ژانر موسیقی ترکیبی از تنقلات داریم که میشه اونارو زمان پخش موسیقی مصرف کرد
مثلا وقتی موسیقی کلاسیک گوش می‌کنید بهتره چیپس نخورید چون صدای خرد شدن چیپس زیر دندوناتون نمیذاره موسیقی رو به خوبی بشنوید و برای این نوع موسیقی ما آلبالو خشکه رو پیشنهاد می‌کنیم که صدا نداره البته یک استثنا هم وجود داره که میشه حین گوش کردن موسیقی کلاسیک چیپس خورد و اون هم زمانی هست که خواننده یا نوازنده‌ها خیلی فالش باشند که در اون صورت حتما چیپس میل کنید شاید صدای خرد شدن چیپس از فشاری که به روح و روانتون وارد میشه کم کنه
اما برای موسیقی پاپ طبیعیه که پیشنهادمون پاپ‌کورن باشه، هم واج‌آرایی داره و به لحاظ مفهومی درسته هم اگه بر اثر شدت هیجان، فشارتون افتاد پاپ کورن با نمکی که داره بهتون کمک میکنه که فشارتون تنظیم بشه
موسیقی راک رو با تخمه شکستن همراه کنید نوعش مهم نیست اما هر چی به سمت هارد راک میرید می‌تئنید از تخمه‌هایی که پوسته سخت‌تر دارند استفاده کنید. همین نسخه رو برای سبک جاز و بلوز پیشنهاد می‌کنیم منتها برای این سبک‌ها از مغز تخمه استفاده کنید چون حجم صدای این ژانرها به نسبت به راک کمتر هست بهتره که شما هم سر و صدای کمتری تولید کنید.
چاره‌ی ترانه‌هایی که حرف از جدایی و فراق میزنه، چیپس فلفلیه که هم سوز و گدازِ ترانه رو بیشتر میکنه هم طعم تندش باعث میشه که عبرت بگیرید و همیشه یادتون بمونه که خودتون رو توی این موقعیت قرار ندهید. اما ترانه‌های شاد رو با مزپف گوش کنید. مزپف اساسا با مفهوم شادی همراهه و باعث خوشحالی شدید میشه.
اما ترکیبات رو از دست ندید. چیپس و ماست همیشه جوابه اما بیشتر با سبک موسیقی ایرانی جوره تا سبک‌های دیگه! چیپس با طعم کچاپ رو حتما با موسیقی هیپ‌هاپ استفاده کنید؛ دلیلی خاصی نداره اما طبق تحقیقات میدانی به این نتیجه رسیدند که این ترکیب جواب میده. موسیقی رپ با بادوم زمینی خیلی خوب میشه مخصوصا اگر ریتم جویدن رو با بیت آهنگ هماهنگ کنید. باور کنید برای همه‌ی فکت‌های بالا تحقیق خاصی انجام نشده و هیچکدومش واقعیت نداره ولی امتحانش هم بی‌ضرره و احتمالا اوقات جالبی رو تجربه می‌کنید؛ نوش جان